Firysau sy'n achosi'r rhan fwyaf o gastroenteritis[5] ond bacteria, parasitiaid a ffwng all fod yn gyfrifol hefyd.[3][5] Mewn plant, rotafirws yw'r achos mwyaf cyffredin o afiechyd difrifol;[6] mewn oedolion, norofirws a Champylobacter sy'n gyffredin.[7][8] Gellir ei ddal drwy fwyta bwyd heb ei baratoi'n gywir, drwy yfed dŵr budur neu drwy gyffyrddiad agos â rhywun arall â'r llid. Nid oes rhaid gwneud profion er mwyn cadarnhau diagnosis, fel afer.[3]
Gellir peidio â dal gastroenteritis drwy olchi'r dwylo â sebon, yfed dŵr glân, gwaredu gwastraff dynol yn gall a rhoi'r fron i fabanod yn hytrach na defnyddio llaeth fformiwla.[3] Argymhellir i blant gael brechiad rotafirws.[3][6] Mae'r driniaeth yn golygu cael digonedd o hylif. Mewn achosion ysgafn a chanolig, gwneir hyn fel arfer drwy yfed hydoddiant ailhydradu, sef cyfuniad o ddŵr, halen a siwgr. Mewn plant sy'n cael eu bwydo o'r fron, dylid parhau i roi'r fron iddynt. Mewn achosion difrifol, bydd angen rhoi hylifau mewnwythiennol neu "drip".[3] Gall claf gael yr hylifau i'r stumog trwy diwb trwy'r trwyn hefyd.[9] Dylai plant â'r haint gael sinc[3] ond nid oes angen gwrthfiotigau fel rheol.[10]
Credir bod rhyw dair i bum biliwn o achosion o gastroenteritis bob blwyddyn, a 1.4 miliwn o bobl yn marw o'i herwyd.[11][12] Mae'r mwyafrif o'r rhain mewn gwledydd sy'n datblygu.[13] Yn 2011, ymhlith plant dan bump oed, bu tua 1.7 biliwn o achosion a 0.7 miliwn o farwolaethau.[14] Mewn gwledydd sy'n datblygu, mae plant o dan ddwy yn cael chwe neu fwy o heintiau y flwyddyn.[15] Mae hyn yn llai cyffredin mewn oedolion, yn rhannol oherwydd datblygiad eu systemau imiwnedd.[16]
↑ 6.06.1"2008 estimate of worldwide rotavirus-associated mortality in children younger than 5 years before the introduction of universal rotavirus vaccination programmes: a systematic review and meta-analysis". The Lancet Infectious Diseases12 (2): 136–41. February 2012. doi:10.1016/S1473-3099(11)70253-5. PMID22030330.
↑Man SM (December 2011). "The clinical importance of emerging Campylobacter species". Nature Reviews Gastroenterology & Hepatology8 (12): 669–85. doi:10.1038/nrgastro.2011.191. PMID22025030.
↑Webb, A; Starr, M (April 2005). "Acute gastroenteritis in children.". Australian family physician34 (4): 227–31. PMID15861741.
↑Zollner-Schwetz, I; Krause, R (August 2015). "Therapy of acute gastroenteritis: role of antibiotics.". Clinical microbiology and infection : the official publication of the European Society of Clinical Microbiology and Infectious Diseases21 (8): 744–9. doi:10.1016/j.cmi.2015.03.002. PMID25769427.
↑Lozano, R (Dec 15, 2012). "Global and regional mortality from 235 causes of death for 20 age groups in 1990 and 2010: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2010.". Lancet380 (9859): 2095–128. doi:10.1016/S0140-6736(12)61728-0. PMID23245604.
↑Walker, CL; Rudan, I; Liu, L; Nair, H; Theodoratou, E; Bhutta, ZA; O'Brien, KL; Campbell, H et al. (Apr 20, 2013). "Global burden of childhood pneumonia and diarrhoea.". Lancet381 (9875): 1405–16. doi:10.1016/S0140-6736(13)60222-6. PMID23582727.
↑Dolin, [edited by] Gerald L. Mandell, John E. Bennett, Raphael (2010). "93". Mandell, Douglas, and Bennett's principles and practice of infectious diseases (arg. 7th). Philadelphia, PA: Churchill Livingstone/Elsevier. ISBN0-443-06839-9.CS1 maint: extra text: authors list (link)