Back ميسروب ماشدوتس Arabic ميسروب ماشدوتس ARZ Mesrop Mashtots AST Mesrop Maştots Azerbaijani Месроп Маштоц Byelorussian Мэсроп Маштоц BE-X-OLD Месроп Мащоц Bulgarian Sant Mesrop Breton Mesrop Maixtotx Catalan Mesrop Maštoc Czech

Mesrop Mashtots

Mesrop Mashtots
Ganwydc. 362 Edit this on Wikidata
Sürügüden Edit this on Wikidata
Bu farw17 Chwefror 440 Edit this on Wikidata
Vagharshapat Edit this on Wikidata
DinasyddiaethKingdom of Armenia Edit this on Wikidata
Galwedigaethcyfieithydd, ieithydd, cyfieithydd y Beibl Edit this on Wikidata
Dydd gŵyl17 Chwefror Edit this on Wikidata
Mesrop mewn llawysgrif o 1776
Mesrop Mashtots yn creu'r wyddor fel rhan o ddarlin 'Apollo a'r Cyfandiroedd' (Asia, grŵp obelisk) gan Giovanni Battista Tiepolo, 1752-53
Mynachlog Amaras yn Nagorno-Karabakh lle yn y 5g sefydlodd Mesrob Mashtots, yr ysgol Armeneg gyntaf erioed a ddefnyddiodd ei wyddor. Sefydlwyd y fynachlog yn y 4g gan Sant Gregori y Goleuydd, a fedyddiodd Teyrnas Armenia y genedl Cristnogol cyntaf y byd yn 301 OC
Yr wyddor Armenaidd

Mesrop Mashtots (Ynghylch y sain ymalisten (help·info); Armeneg: Մեսրոպ Մաշտոց Mesrop Maštoc'; Armeneg Dwyreiniol: mɛsˈɾop maʃˈtotsʰ; Armeneg Gorllewinnol: mɛsˈɾob maʃˈtotsʰ; 362 – 17 Chwefror 440 OC) yn ieithydd, cyfansoddwr, diwinydd, gwladweinydd ac emynydd yn yr Ymerodraeth Sassanaidd o'r Oesoedd Canol Cynnar. Mae'n cael ei barchu fel sant yn yr Eglwys Apostolaidd Armenia, yr Eglwys Gatholig Armenia, yr Eglwys Uniongred Ddwyreiniol ac eglwysi Catholig.[1] Mae'n fwyaf adnabyddus am ddyfeisio'r wyddor Armeniaidd c. 405 OC, a oedd yn gam sylfaenol i gryfhau hunaniaeth genedlaethol Armenia.[2] Ystyrir ef hefyd fel crëwr yr wyddor Albaneg a wyddor Sioraidd Cawcasws gan nifer o ysgolheigion.[3][4][5][6][7][8]

  1. ↑ St. Mesrop MashtotsArmenian theologian and linguistEncyclopedia Britannica
  2. ↑ Hacikyan, Agop Jack; Basmajian, Gabriel; Franchuk, Edward S.; Ouzounian, Nourhan (2000). The Heritage of Armenian Literature: From the Oral Tradition to the Golden Age. Detroit: Wayne State University Press. t. 91. ISBN 9780814328156.
  3. ↑ Glen Warren Bowersock; Peter Robert Lamont Brown; Oleg Grabar, gol. (1999). Late Antiquity: A Guide to the Postclassical World. Harvard University Press. ISBN 0-674-51173-5.
  4. ↑ Rayfield, Donald (2000). The Literature of Georgia: A History (arg. 2nd rev.). Surrey: Curzon Press. t. 19. ISBN 0700711635.
  5. ↑ Grenoble, Lenore A. (2003). Language policy in the Soviet Union. Dordrecht [u.a.]: Kluwer Acad. Publ. t. 116. ISBN 1402012985.
  6. ↑ Bowersock, G.W.; Brown, Peter; Grabar, Oleg, gol. (1999). Late antiquity: a guide to the postclassical world (arg. 2nd). Cambridge, Mass.: Belknap Press of Harvard Univ. Press. t. 289. ISBN 0-674-51173-5.
  7. ↑ Jost, Gippert (2011). "The script of the Caucasian Albanians in the light of the Sinai palimpsests". Die Entstehung der kaukasischen Alphabete als kulturhistorisches Phänomen: Referate des internationalen Symposions (Wien, 1.-4. Dezember 2005) = The creation of the Caucasian alphabets as phenomenon of cultural history. Vienna: Austrian Academy of Sciences Press. tt. 39–50. ISBN 9783700170884.
  8. ↑ Der Nersessian, Sirarpie (1969). The Armenians. London: Thames & Hudson. t. 85. After the Armenian alphabet Mesrop also devised one for the Georgians and another for the Caucasian Albanians.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne