Arddull canu yw poliffoni (o'r Hen iaith Groeg: πολύ, poli, "sawl" a φωνή, phonè , "llais"). Mae'n golygu gwrthgyferbynu dau neu fwy o linellau melodi i blethu'n gydamserol.
Arweiniodd datblygiad y gelfyddid o ganu poliffonig at ieithwedd gerddorol newydd. Datblygodd canu poliffonig o ganu monoffoni yr Canol Oesoedd a glywir mewn llafar-ganu Gregoraidd. Dogfennir datblygiad canu poliffoni yn Ffrainc gan Pérotin a Léonin,[1] gyda cydnabyddiaeth ohono erbyn diwedd y 12g a dechrau'r 13g.