BTU

Η βρετανική μονάδα θερμότητας (Αγγλικά: British thermal unit, συντομογραφία: BTU ή Btu) είναι μία παραδοσιακή μονάδα έργου ισοδύναμη με περίπου 1055 τζάουλ. Είναι η ποσότητα έργου που χρειάζεται για να αυξηθεί η θερμοκρασία μίας λίμπρας νερού κατά έναν βαθμό Φαρενάιτ. Το φυσικό ανάλογο της μονάδας είναι ένα παραδοσιακό βρετανικό σπίρτο κουζίνας υγραερίου, μήκους τεσσάρων ιντσών (περίπου 10,2 εκατοστών), το οποίο αν καεί πλήρως παράγει περίπου 1 BTU. Στις επιστημονικές μελέτες και εφαρμογές το τζάουλ, η μονάδα SI της ενέργειας, έχει αντικαταστήσει κατά μεγάλο βαθμό το BTU.

Η παράγωγη μονάδα BTU/h (BTU ανά ώρα) χρησιμοποιείται πιο συχνά ως μέτρο ισχύος στις βιομηχανίες παραγωγής ενέργειας, ατμού, θέρμανσης και κλιματισμού. Χρησιμοποιείται ακόμα σε μερικές αγγλόφωνες χώρες οι οποίες έχουν υιοθετήσει το μετρικό σύστημα, όπως ο Καναδάς, αλλά όχι το Ηνωμένο Βασίλειο. Στην Βόρεια Αμερική, η θερμαντική αξία (ενεργειακό περιεχόμενο) των καυσίμων εκφράζεται σε BTU.

Η σημειογραφία kBtu ή KBTU σημαίνει χίλια BTU. Χρησιμοποιείται στην εκτίμηση μεγέθους συστημάτων θέρμανσης και στον Δείκτη Κατανάλωσης Ενέργειας (Αγγλικά: Energy Use Index, συντομογραφία: EUI) εκφραζόμενη ως χίλια BTU ετήσιας κατανάλωσης ενέργειας ανά τετραγωνικό πόδι κτιρίου. Το MBTU αναπαριστά ένα εκατομμύριο BTU. Η άτυπη σημειογραφία MMBtu ή mmBtu χρησιμοποιείται μερικές φορές για να αναπαραστήσει ένα εκατομμύριο BTU (δείτε την ενότητα «Ορισμοί» παρακάτω).