Το ολοκαύτωμα των κανίβαλων | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Ρουτζέρο Ντεοντάτο[1][2][3] |
Παραγωγή | Φράνκο Παλάτζι[4] |
Σενάριο | Τζανφράνκο Κλέριτσι[4] και Ρουτζέρο Ντεοντάτο |
Πρωταγωνιστές | Ρόμπερτ Κέρμαν[2][5][4], Καρλ Γκάμπριελ Γιορκ[5], Φραντσέσκα Τσιάρντι[1][5][4], Perry Pirkanen[1][5][4], Λούκα Μπαρμπαρέσκι[5][4], Σαλβατόρε Μπαζίλε[5][4], Ρικάρντο Φουέντες[5][4], Λουκία Κoσταντίνη[5], Ενρίκο Πάπα[5], Ρουτζέρο Ντεοντάτο[5] και Πάολο Παολόνι[5][4] |
Μουσική | Ριζ Ορτολάνι |
Φωτογραφία | Σέρτζιο Ντ'Οφίτσι |
Μοντάζ | Βιντσέντζο Τομάσι |
Διανομή | United Artists και Netflix |
Πρώτη προβολή | 1980, 7 Φεβρουαρίου 1980 (Ιταλία)[6] και 16 Ιανουαρίου 1981 (Γερμανία)[7] |
Διάρκεια | 96 λεπτά |
Προέλευση | Ιταλία |
Γλώσσα | Ιταλικά και Αγγλικά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Το ολοκαύτωμα των κανίβαλων (αγγλικά: Cannibal Holocaust) είναι ιταλική Exploitation ταινία τρόμου του 1980.[8] Τη σκηνοθεσία την υπέγραψε ο Ρουτζέρο Ντεοντάτο, ενώ το σενάριο το έγραψε ο Τζιανφράνκο Κλερίσι. Πρωταγωνιστούν οι Καρλ Γκάμπριελ Γιορκ, Ρόμπερτ Κέρμαν, Φρανσέσκα Κιάρντι και Πέρι Πίρκανεν. Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τη δουλειά του Γκουαλτιέρο Τζακοπέττι, στις ταινίες Mondo.[9][10] Μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στο Τροπικό δάσος του Αμαζονίου, στην πλευρά της Κολομβίας, μάλιστα στα πλάνα συμμετείχαν και γηγενείς στο πλευρό των Ιταλών και των Αμερικανών ηθοποιών.[11]
Λόγω των ρεαλιστικών βίαιων σκηνών, η ταινία δέχτηκε εξαιρετικά μεγάλη λογοκρισία. Μετά την πρεμιέρα του στην Ιταλία, ο σκηνοθετής συνελήφθη από τις αρχές λόγω της αισχρότητας του φιλμ. Κατόπιν, δέχτηκε ξανά κατηγορίες ότι γύριζε snuff ταινία, δηλαδή ότι οι ηθοποιοί δολοφονήθηκαν πραγματικά, όμως απεδείχθη ότι η σκηνές φόνων στην ταινία ήταν στημένες. Αν και ο σκηνοθέτης αθωώθηκε, το έργο απαγορεύτηκε τόσο στην Ιταλία όσο και στην Αυστραλία μεταξύ πολλών άλλων χωρών λόγω της τόσο αληθοφανούς σεξουαλικής κακοποίησης και της βιαιότητας προς τα ζώα. Με το πέρας των χρόνων, σε ορισμένα κράτη ήρθη η απαγόρευση, όμως υπάρχουν ακόμα πολλά που τη διατηρούν. Οι κριτικοί είπαν ότι το έργο επικεντρώνεται και σχολιάζει τον πολιτισμό στις αναπτυγμένες κοινωνίες και τον συγκρίνει με αυτόν στις υποανάπτυκτες κοινωνίες.[12][13][14]