Ghostface

Ghostface
Σκηνή από την ταινία Scream (1996)
Πρώτη εμφάνιση	Scream (1996)
Δημιουργήθηκε από	Κέβιν Γουίλιαμσον
Ενσαρκώθηκε από	Σκιτ Όλριτς και Μάθιου Λίλαρντ (1996) Λόρι Μέτκαλφ και Τίμοθι Όλιφαντ (1997) Σκοτ Φόλεϊ (2000) Έμα Ρόμπερτς και Ρόρι Κάλκιν (2011) Μάικι Μάντισον και Τζακ Κουέιντ (2022) Ντέρμοτ Μαλρόνι, Τζακ Τσάμπιον και Λιάνα Λιμπεράτο (2023)
Εκφωνείται από	Ρότζερ Λ. Τζάκσον (1996-σήμερα)
Γενικές πληροφορίες
Ιδιότητα στις ταινίες	Κατά συρροήν δολοφόνος
Κύρια τοποθεσία	Γούντσμπορο
Χαρακτηριστικό όπλο	Μαχαίρι Buck 120
Εθνικότητα	Αμερικανός
Αξιοσημείωτοι αντίπαλοι	Σίντνεϊ Πρέσκοτ Γκέιλ Γουέδερς Ντιούι Ράιλι

Ο Ghostface (γνωστός και ως Ghost Face ή GhostFace) είναι μια φανταστική ταυτότητα που υιοθετείται από τους δολοφόνους της σειράς ταινιών Scream. Η φιγούρα δημιουργήθηκε αρχικά από τον Κέβιν Γουίλιαμσον και είναι κυρίως βουβή αυτοπροσώπως, αλλά εκφράζεται μέσω τηλεφώνου από τον Ρότζερ Λ. Τζάκσον, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται πίσω από τη μάσκα (καθώς όλοι οι δολοφόνοι χρησιμοποιούν μια συσκευή εναλλαγής φωνής χρησιμοποιώντας αυτήν ακριβώς τη φωνή). Η μεταμφίεση έχει υιοθετηθεί από διάφορους χαρακτήρες στις ταινίες και στην τρίτη σεζόν της τηλεοπτικής σειράς.

Το ντεμπούτο του Ghostface πραγματοποιήθηκε το 1996 στην ταινία Scream ως μεταμφίεση που χρησιμοποιούσαν οι έφηβοι Μπίλι Λούμις και Στου Μάχερ κατά τη διάρκεια της σειράς δολοφονιών που διέπραξαν στην πλασματική πόλη του Γούντσμπορο. Η μάσκα ήταν μια δημοφιλής αποκριάτικη στολή που δημιουργήθηκε και σχεδιάστηκε από την εταιρεία κοστουμιών Fun World πριν επιλεγεί από την παραγωγό Μαριάν Μανταλένα και τον σκηνοθέτη Γουές Κρέιβεν. Ο Ghostface χρησιμοποιείται κυρίως ως μεταμφίεση για τους δολοφόνους κάθε ταινίας για να κρύψουν την ταυτότητά τους και για αυτό έχει απεικονιστεί από αρκετούς ηθοποιούς.

Στο σύμπαν του Scream, η στολή δεν είναι μοναδική και μπορεί εύκολα να την αποκτήσει κάποιος, επιτρέποντας σε οποιονδήποτε να τη φορέσει. Ο Ghostface συχνά τηλεφωνεί τα θύματά του για να τους χλευάσει ή να τους απειλήσει ενώ χρησιμοποιεί μια συσκευή εναλλαγής φωνής που κρύβει την πραγματική του ταυτότητα. Στο Scream 3 δίνεται περαιτέρω έκταση σε αυτήν τη συσκευή καθώς ο Ghostface χρησιμοποιεί μια συσκευή που του δίνει τη δυνατότητα να ακούγεται σαν πολλούς άλλους χαρακτήρες, προκειμένου να χειραγωγήσει και να μπερδέψει τα θύματά του. Η διαφορετική ταυτότητα του ατόμου κάτω από τη μάσκα σημαίνει ότι ο Ghostface δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο κίνητρο, αλλά ένα που κυμαίνεται από εκδίκηση και αναζήτηση φήμης μέχρι την πίεση των συνομηλίκων. Στις τρεις πρώτες ταινίες, κάθε δολοφόνος μοιράζεται έναν κοινό στόχο, να σκοτώσει τη Σίντνεϊ Πρέσκοτ, λόγω μιας αλυσίδας γεγονότων που ξεκίνησε όταν ο αποξενωμένος ετεροθαλής αδερφός της Σίντνεϊ, ο Ρόμαν Μπρίτζερ είπε στον Μπίλι ότι ο πατέρας του είχε μια σχέση με τη μητέρα της Σίντνεϊ, Μορίν Πρέσκοτ. Στο Scream 4, η ξαδέρφη της Σίντνεϊ ζηλεύει τη φήμη της και σχεδιάζει να τη σκοτώσει για να γίνει κι αυτή διάσημη. Στην πέμπτη και έκτη ταινία, το επίκεντρο μετατοπίζεται στην κόρη του Μπίλι, Σαμάνθα Κάρπεντερ και την ετεροθαλή αδερφή της, Τάρα, που στοχοποιούνται λόγω της σύνδεσής τους με τον Μπίλι. Σε αυτές τις μεταγενέστερες προσθήκες της σειράς ταινιών, οι δολοφόνοι έχουν κίνητρα που μπορεί μερικές φορές να συνδέονται με τη σειρά ταινιών Stab, οι οποίες αποτελούν μεταφορά των βιβλίων που έγραψε η Γκέιλ Γουέδερς. Άλλοι δολοφόνοι ήταν συχνά μέλη της οικογένειας προηγούμενων δολοφόνων που ήθελαν εκδίκηση για το θάνατο των αγαπημένων τους προσώπων.

Η περσόνα του Ghostface παραμένει η ίδια σε όλη τη σειρά ταινιών Scream, με μαύρη κουκούλα και μανδύα με οδοντωτή βάση και λευκή μάσκα από καουτσούκ που μοιάζει με φάντασμα με αγωνιώδη έκφραση. Αν και κάθε ενσάρκωση του Ghostface είναι ανθρώπινη, συχνά παρουσιάζουν εξαιρετική αντοχή έναντι σωματικής βλάβης, υψηλά επίπεδα σωματικής δύναμης και μια σχεδόν υπερφυσική ικανότητα μυστικότητας, ικανή να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται σε φαινομενικά αδύνατες καταστάσεις. Ο χαρακτήρας έχει γίνει σύμβολο της λαϊκής κουλτούρας^[1][2] από την πρώτη του εμφάνιση, με αναφορές τόσο στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση όσο και στα βιντεοπαιχνίδια^[3][4], καθώς και με μια σειρά από φιγούρες δράσης και εμπορεύματα.