Gloster Gladiator

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|23|02|2025}}

Gladiator
Τύπος	Καταδιωκτικό
Κατασκευαστής	Gloster
Σχεδιαστής	Henry Phillip Folland
Παρθενική πτήση	12 Σεπτεμβρίου 1934
Πρώτη παρουσίαση	1937
Αποσύρθηκε	1953 (Πορτογαλία)
Κύριος χειριστής	Βρετανική Βασιλική Αεροπορία (Royal Air Force)
Παραγωγή	-
Μονάδες που παρήχθησαν	747
Κόστος μονάδας	-
Πλήρωμα	1
Μήκος	8,40 m
Εκπέτασμα	9,80 m
Ύψος	3,20
Επιφάνεια πτέρυγας	30,00
Μεικτό βάρος	2.205 kg
Μέγιστο βάρος απογείωσης	- kg
Μέγιστη ταχύτητα	414 km/h
Αυτονομία	710 km km
Μέγιστο ύψος	10.200 m
Βαθμός ανόδου	676 m/min
Πολυβόλα	2× συγχρονισμένα πολυβόλα Browning M1919 των .303 ιντσών (7,7 mm) στα πλευρά του ρύγχους της ατράκτου 2× Browning M1919 των 7,7 mm κάτω από κάθε κάτω ημιπτέρυγα
Βόμβες	-

Το Gloster Gladiator (ή Gloster SS.37) υπήρξε βρετανικό καταδιωκτικό που χρησιμοποιήθηκε από τη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία (RAF) και το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό (στην παραλλαγή Sea Gladiator) και εξήχθη σε πολλές άλλες πολεμικές αεροπορίες κατά τη δεκαετία του ’30. Ήταν το τελευταίο διπλάνο καταδιωκτικό της RAF και όταν εμφανίστηκε, ήταν ήδη ξεπερασμένο από νεότερα σχέδια μονοπλάνων. Αν και συχνά οικτείρεται για τους τρομερούς αντιπάλους που κλήθηκε να αντιμετωπίσει στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο «Μονομάχος» επέδειξε αξιοπρεπή παρουσία στις μάχες.

Υπηρέτησε σχεδόν σε όλα θέατρα επιχειρήσεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε πολυάριθμες πολεμικές αεροπορίες, ορισμένες από αυτές από την πλευρά του Άξονα. Η RAF το χρησιμοποίησε στη Νορβηγία, τη Γαλλία, την Ελλάδα, τη Μάλτα και την εισβολή στο Ιράκ (όπου κατά ειρωνεία της τύχης, η Ιρακινή Βασιλική Αεροπορία ήταν παρόμοια εξοπλισμένη). Άλλες χώρες που χρησιμοποίησαν το Gladiator ήταν η Κίνα, από το 1938, ενάντια στην Ιαπωνία, η Φινλανδία (καθώς και το 19ο Φινλανδικό Ιπτάμενο Σύνταγμα Σουηδών εθελοντών) ενάντια στη Σοβιετική Ένωση, καθώς και η Νορβηγία, το Βέλγιο και η Ελλάδα ενάντια σε εισβολές του Άξονα στα εδάφη τους.