![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Grumman HU-16 Albatross | ||
---|---|---|
![]() Grumman G-21 Goose | ||
Περιγραφή | ||
Αποστολή | Αμφίβια Αεράκατος | |
Πλήρωμα | 2 | |
Κατασκευαστής | Grumman Aircraft Engineering Corporation | |
Διαστάσεις | ||
Μήκος | 11.7 m | |
Εκπέτασμα | 14.9 m | |
Ύψος | 3.7 m | |
Επιφάνεια πτέρυγας | 34.8 m² | |
Βάρος | ||
Άδειο | 2,527 kg | |
Μέγιστο απογείωσης | 3,273 kg | |
Πηγή ισχύος | ||
Κινητήρες | 2× Pratt & Whitney Wasp Junior SB-2 air-cooled radials | |
Ισχύς | 450 hp (Έκαστος) | |
Επιδόσεις | ||
Μέγιστη ταχύτητα | 296 km/h | |
Αυτονομία | 1,690 km | |
Μέγιστο ύψος | 21,000 ft | 6,400 m |
Μεταφορική Ικανότητα | ||
Μέχρι 10 επιβάτες | ||
Οπλικό φορτίο | ||
2 Πυροβόλα (2 x .50-cal) | ||
2 Βόμβες βυθού των 250-lb έκαστη |
Η αμφίβια αεράκατος Grumman G-21 Goose σχεδιάστηκε αρχικά σαν ένα δεκαθέσιο επιβατικό αεροσκάφος, για χρήση από τους επιχειρηματίες της περιοχής του Λονγκ Άιλαντ. Σύντομα όμως υιοθετήθηκε από το Αμερικανικό Ναυτικό (US Navy) και την Ακτοφυλακή (Coast Guard) και κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά σε ρόλο μεταγωγικού, αναγνωριστικού, εκπαιδευτικού και διάσωσης και χρησιμοποιήθηκε από την RAF σε καθήκοντα διάσωσης. Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στη RAF έλαβε και το όνομα Goose (Χήνα).
Μετά το τέλος του πολέμου τα αεροσκάφη επέστρεψαν σε πολιτική χρήση πετώντας από την Αλάσκα έως τον Αμαζόνιο.
Από τα 345 αεροσκάφη που κατασκευάστηκαν τα 60 βρίσκονται σήμερα σε πτητική κατάσταση, μερικά από τα οποία έχουν υποστεί τροποποιήσεις όπως το Turbo-Goose.