Πληροφορίες | |
---|---|
Σχετικά πολυμέσα | |
Το HMS Hood (Χουντ) ήταν καταδρομικό πολεμικό πλοίο του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού που κατασκευάστηκε -(το πρώτο από τέσσερα Admiral-class καταδρομικά που είχαν προγραμματιστεί να κατασκευαστούν) κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Βυθίστηκε από γερμανικά πυρά του θωρηκτού Βίσμαρκ κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Παρά την εμφάνιση νεότερων και πιο σύγχρονων πλοίων, το Hood παρέμεινε το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο στον κόσμο για 20 χρόνια μετά την έναρξη των καθηκόντων του ενώ το κύρος του αποτυπώθηκε στο παρατσούκλι, "The Mighty Hood" (Το Πανίσχυρο Hood).
Ήταν ήδη υπό κατασκευή, όταν έγινε η Μάχη της Γιούτλανδης στα μέσα του 1916, και σε αυτή η μάχη αποκαλύφθηκαν σοβαρά ελαττώματα στο σχεδιασμό, παρά τις δραστικές αλλαγές στην σχεδίαση που έγιναν τέσσερα χρόνια πριν την ολοκλήρωση της κατασκευής του. Για το λόγο αυτό ήταν το μόνο πλοίο της κατηγορίας του που ολοκληρώθηκε, καθώς το Βρετανικό Ναυαρχείο αποφάσισε ότι θα ήταν προτιμότερο να ξεκινήσει με ένα νέο σχέδιο πάνω σε επιτυχημένα καταδρομικά, έχοντας ως αποτέλεσμα την κατηγορία πλοίων G-3 τα οποία δεν κατασκευάστηκαν ποτέ.
To Hood συμμετείχε σε αρκετές ασκήσεις επίδειξης σημαίας από την ανάληψη των καθηκόντων του το 1920 ως την έναρξης του πολέμου το 1939, συμπεριλαμβανομένων ασκήσεων εκπαίδευσης στη Μεσόγειο Θάλασσα και του περίπλου της Γης με τη Μοίρα Ειδικών Υπηρεσιών το 1923 και το 1924. Επίσης ήταν αποσπασμένο στον Μεσογειακό Στόλο κατά το ξέσπασμα του Δεύτερου Ιταλο-Αιθιοπικού Πολέμου. Όταν ξέσπασε ο Ισπανικός εμφύλιος πόλεμος, το Hood ανατέθηκε επίσημα στον Μεσογειακό Στόλο μέχρι το 1939 όπου επέστρεψε στη Βρετανία για μια γενική επισκευή. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η τεχνολογική πρόοδος στο ναυτικό πυροβολικό είχε μειώσει τη αποτελεσματικότητά του. Έτσι, προγραμματίστηκε σημαντική ανακατασκευή το 1941 για να διορθωθούν αυτά τα ζητήματα, όμως, το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου τον Σεπτέμβριο του 1939 ανάγκασε το πλοίο να επιστρέψει στις πολεμικές επιχειρήσεις χωρίς να υλοποιηθούν οι αναβαθμίσεις.
Όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος με τη Γερμανία, το Hood δρούσε στην περιοχή γύρω από την Ισλανδία και πέρασε τους επόμενους μήνες κυνηγώντας γερμανικά σκάφη που εμπόδιζαν τις θαλάσσιες μεταφορές μεταξύ Ισλανδίας και Νορβηγικής Θάλασσας. Μετά από μια σύντομη επισκευή του συστήματος πρόωσης, απέπλευσε ως ναυαρχίδα της Δύναμης H και συμμετείχε στην καταστροφή του γαλλικού στόλου στο Mers-el-Kebir . Όταν έπαψε να είναι ναυαρχίδα της Δύναμης H, το Hood εστάλη στο Scapa Flow και έδρασε στην περιοχή ως συνοδός σε κονβόι πλοίων ενώ αργότερα ως άμυνα ενάντια σε πιθανό Γερμανικό στόλο εισβολής.
Τον Μάιο του 1941, το Hood και το θωρηκτό Prince of Wales διατάχθηκαν να αναχαιτίσουν το γερμανικό καταδρομικό Μπίσμαρκ και το βαρύ καταδρομικό Prinz Eugen, που ταξίδευαν προς τον Ατλαντικό όπου επρόκειτο να επιτεθούν σε νηοπομπές. Στις 24 Μαΐου 1941, στη Μάχη του Στενού της Δανίας, το Hood χτυπήθηκε νωρίς από πολλά γερμανικά βλήματα, εξερράγη και βυθίστηκε μέσα σε 3 λεπτά, έχοντας ως αποτέλεσμα την διάσωση μόνο τριών μελών του πληρώματος από τα 1418 σε σύνολο. Λόγω του ότι το πλοίο ήταν "αήττητο" στα μάτια του κόσμου, η απώλειά του επηρέασε το ηθικό των Βρετανών.
Το Βασιλικό Ναυτικό διεξήγαγε δύο έρευνες για τους λόγους της γρήγορης βύθισης του πλοίου. Η πρώτη, πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την απώλεια και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι εξεράγει μια αποθήκη πυρομαχικών προς την πρύμνη του πλοίου όταν μία οβίδα του Μπίσμαρκ διαπέρασε την θωράκισή του. Μια δεύτερη έρευνα πραγματοποιήθηκε μετά από καταγγελίες ότι η πρώτη έρευνα δεν κατάφερε να εξετάσει εναλλακτικές εξηγήσεις, όπως η έκρηξη των τορπιλών του πλοίου. Η δεύτερη έρευνα ήταν πιο πλήρης από την πρώτη και κατέληξε στο ίδιο πόρισμα. Παρά την επίσημη εξήγηση, ορισμένοι ιστορικοί συνέχισαν να πιστεύουν ότι οι τορπίλες προκάλεσαν την απώλεια του πλοίου, ενώ άλλοι πρότειναν μια τυχαία έκρηξη μέσα σε έναν από τους πυργίσκους πυροβόλων όπλων του πλοίου που έφτασε μέχρι την αποθήκη. Άλλοι ιστορικοί έχουν επικεντρωθεί στο ότι αιτία της έκρηξης ήταν η αποθήκη. Η ανακάλυψη του ναυαγίου του πλοίου το 2001 επιβεβαίωσε το συμπέρασμα και των δύο ερευνών, αν και ο ακριβής λόγος έκρηξης των αποθηκών είναι πιθανό να παραμείνει άγνωστος καθώς το συγκεκριμένο σημείο του πλοίου καταστράφηκε από την έκρηξη.