Back NGC 3845 Arabic NGC 3845 (مجره) ARZ NGC 3845 Azerbaijani NGC 3845 Byelorussian NGC 3845 BS NGC 3845 CE NGC 3845 German NGC 3845 DIQ NGC 3845 English NGC 3845 Esperanto
| NGC 3845 | |
|---|---|
 Εικόνα του NGC 3845 από το SDSS. | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
| Αστερισμός | Λέων |
| Ορθή Αναφορά | 11h 44m 05.4s[1] |
| Απόκλιση | 19° 59′ 46″[1] |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | 0.018986[1] |
| Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα | 5692 km/s[1] |
| Απόσταση | 268 Mly (82,1 Mpc)[1] |
| Ομάδα ή σμήνος γαλαξιών | Σμήνος του Λέοντα |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 15.01[1] |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | SB0[1] |
| Διάμετρος | ~78,900 ly (24,20 kpc) (εκτιμώμενη)[1] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 0.8 x 0.3[1] |
| Άλλες ονομασίες | |
| CGCG 97-100, MCG 3-30-74, PGC 36470[1] | |
Ο NGC 3845 είναι ραβδωτός φακοειδής γαλαξίας ο οποίος απέχει περίπου 270 εκατομμύρια έτη φωτός[2] και βρίσκεται στον αστερισμό Λέοντα.[3] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Τζων Χέρσελ (John Herschel) στις 17 Μαρτίου 1831[4] και ανήκει στο Σμήνος γαλαξιών του Λέοντα.[5][6][4] Πιθανότατα έχει χαμηλής φωτεινότητας Ενεργό Γαλαξιακό Πυρήνα.[7]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 3845. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2018.
- ↑ «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2018.
- ↑ «Revised NGC Data for NGC 3845». spider.seds.org. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2018.
- ↑ 4,0 4,1 «New General Catalog Objects: NGC 3800 - 3849». cseligman.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2018.
- ↑ «Detailed Object Classifications». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2018.
- ↑ «NGC 3845». http://simbad.u-strasbg.fr/simbad/sim-id?Ident=NGC++3845&NbIdent=query_hlinks&Coord=11+44+05.4692508695+19+59+45.899682385&parents=5&submit=parents&siblings=583&hlinksdisplay=h_a%20ll. Ανακτήθηκε στις 2018-07-16.
- ↑ Sun, M.; Vikhlinin, A.; Forman, W.; Jones, C.; Murray, S. S. (2005). «The Survival and Destruction of X-Ray Coronae of Early-Type Galaxies in Rich Cluster Environments: A Case Study of A1367» (στα αγγλικά). The Astrophysical Journal 619 (1): 169–177. doi:. ISSN 0004-637X. Bibcode: 2005ApJ...619..169S. http://stacks.iop.org/0004-637X/619/i=1/a=169.