Back Propaganda Due Catalan Propaganda Due Danish Propaganda Due German Propaganda Due English Propaganda Due Esperanto Propaganda Due Spanish P2 Finnish Propaganda Due French Propaganda Due Croatian P2 Hungarian
 Ο επικεφαλής της Propaganda Due, Λίτσιο Τζέλι. | |
| Ίδρυση | 1877 |
|---|---|
| Διάλυση | 1982 |
| Έδρα | , Ιταλία |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η Propaganda Due ή P2 (ιταλική προφορά: [propaˈɡanda ˈduːe],) (σε ελληνική απόδοση: Προπαγάνδα δύο) ήταν μασονική στοά υπό τη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, που ιδρύθηκε το 1877. Το 1975 η Μεγάλη Ανατολή ήρε την αναγνώρισή της προς την μασονική στοά.[1][2][3] Στην τελευταία της περίοδο, κατά την οποία επικεφαλής της στοάς ήταν ο Λίτσιο Τζέλι, η P2 ενεπλάκη σε πολλά ιταλικά εγκλήματα και μυστήρια, συμπεριλαμβανομένης της κατάρρευσης της Banco Ambrosiano, η οποία ήταν στενά συνδεδεμένη με την Αγία Έδρα κατά παράβαση του άρθρου 18 του Συντάγματος της Ιταλίας που απαγόρευε τις μυστικές ενώσεις.[4] Η P2 συνδέεται με τις δολοφονίες του δημοσιογράφου Μίνο Πεκορέλι και του τραπεζίτη Ρομπέρτο Κάλβι και το σκάνδαλο διαφθοράς στο πλαίσιο του πανεθνικής υπόθεσης δωροδοκίας γνωστή ως επιχείρηση καθαρά χέρια. Η P2 ήρθε στο φως της δημοσιότητας μέσα από τις έρευνες για την κατάρρευση της οικονομικής αυτοκρατορίας του Μικέλε Σιντόνα.[5]
Η P2 αναφέρθηκε μερικές φορές ως «κράτος εν κράτει» [6] ή ως «σκιώδης κυβέρνηση».[7] Η στοά είχε μεταξύ των μελών της εξέχοντες δημοσιογράφους, μέλη του κοινοβουλίου, βιομήχανους και στρατιωτικούς ηγέτες—συμπεριλαμβανομένου του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος αργότερα έγινε πρωθυπουργός της Ιταλίας, του διαδόχου του ιταλικού θρόνου της Σαβοΐας Βιτόριο Εμανουέλε[8] και των επικεφαλής των τριών ιταλικών υπηρεσιών πληροφοριών (τότε SISDE, SISMI και CESIS). Κατά την έρευνα στη βίλα του Τζέλι το 1982, η αστυνομία βρήκε ένα έγγραφο με τίτλο «Σχέδιο για τη Δημοκρατική Αναγέννηση», το οποίο ζητούσε την καταστολή των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την αναθεώρηση του ιταλικού συντάγματος.[9]
Εκτός Ιταλίας, η P2 δραστηριοποιήθηκε επίσης στη Βενεζουέλα, την Ουρουγουάη, τη Βραζιλία και την Αργεντινή. Μεταξύ των Αργεντινών μελών της ήταν ο Ραούλ Αλμπέρτο Λαστήρι, ο οποίος υπήρξε για λίγο διάστημα μεταβατικός πρόεδρος της χώρας μετά το τέλος της αυτοαποκαλούμενης δικτατορίας της Αργεντινικής Επανάστασης (1966–1973), ο Εμίλιο Μασέρα, ο οποίος ήταν μέρος της στρατιωτικής χούντας υπό τον Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα κατά τη διάρκεια της τελευταίας στρατιωτικής δικτατορίας της Αργεντινής (1976–1983), ο Χοσέ Λόπεζ Ρέγκα, ο οποίος ήταν υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας (1973–1975) και ιδρυτής της παραστρατιωτικής οργάνωσης Αντικομμουνιστικής Συμμαχίας Αργεντινής και ο στρατηγός και καταδικασμένος δολοφόνος Γκιγιέρμο Σουάρεζ Μάσον.[10]
- ↑ Herman, Edward (2002). Manufacturing consent the political economy of the mass media. New York: Pantheon Books. σελ. 152. ISBN 0307801624.
... the extreme right-wing organization Propaganda Due (P-2), ...
- ↑ Naylor, R. T. (2004). Hot money and the politics of debt. Montreal Que: McGill-Queen's University Press. σελ. 84. ISBN 0773572074.
... [Licio Gelli] organized a special, ultrasecret, ultrarightist lodge, Propaganda-Due
- ↑ Bar-On, Tamir (2007). Where have all the fascists gone. Aldershot, England Burlington, VT: Ashgate. σελ. 39. ISBN 978-0754671541.
... a similar strategy of infiltration within the military milieu by Italian radical right-wing terrorist groups and clandestine elite pressure groups such as Propaganda-Due (P-2) ...
- ↑ «Constitution of Italy (English)». 22 Δεκεμβρίου 1947. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2022.
- ↑ «Masonic lodge affair leaves Italy shocked». The Times. May 23, 1981.
- ↑ BBC On This Day: 26 May 1981
- ↑ Jones, The Dark Heart of Italy, p. 187
- ↑ Hooper, John (23 June 2006). «The fall of the house of Savoy». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2006/jun/23/italy.johnhooper. Ανακτήθηκε στις 2 June 2016.
- ↑ Jones, The Dark Heart of Italy, p. 186
- ↑ En el mismo barco, Pagina 12, 15 December 1998.