Sai, la gente è strana prima si odia e poi si ama, cambia idea improvvisamente, prima la verità poi mentirà lui, senza serietà, come fosse niente, sai la gente è matta forse è troppo insoddisfatta, segue il mondo ciecamente, quando la moda cambia, lei pure cambia, continuamente e scioccamente. Tu, tu che sei diverso, almeno tu nell'universo! Un punto sei che non ruota mai intorno a me, un sole che splende per me soltanto, come un diamante in mezzo al cuore.»
Sà't, la gint l'è strana prima la s òdia pò la s vōl bèṅ, la càmbia idéa a 'l impruvìś, prima la véra pò 'l cuntarà dal buśìi lò, séns èsar sèri, cuma s'a n fus gnit, sà't la gint l'è mata, par gnint cuntènta a gh'è 'l caś, la tîṅ adrē a 'l mónd sénsa critèri, quànd la mòda la càmbia, anc lē la càmbia, ad cuntìnuv cuma di minciòṅ. Tè, tè ch'at sē difarènt, tè almànc in d'l univèrs! Un punt at sē ch'al n m rōda mai dintóran, un sōl ch'al luśa sōl par mè, cuma 'n diamànt in mèś a 'l cōr.»
La Mia Martini, nóm 'd art dla Domenica Rita Adriana Berté dita Mimì (Bagnàra Càlabra, 20 ad Setémbar dal 1947 - Cardàṅ a 'l Camp, 12 ad Maǵ dal 1995), l'è stada na cantànta itagliàna. Soquànti vòlti 'l à anc scrit i tèst di sò braṅ.
Surèla più granda dla Loredana Berté, nada in dal sò stés dè e méś, l'è cgnusùda p'r èsar stada una dal vóś più bèli e impurtànti dla mùśica itagliàna. Dóna turmintàda, artìsta instènsa e rafinàda, la gh'à abû na caréra dimóndi lunga tacàda in dal 1963 druànd al nóm ad “Mimì Berté”. Sōl in dal 1971 l'à tacâ a far-as ciamàr “Mia Martini”.
I sò disc i èṅ stâ distribuî anc a 'l èstar in paéś cuma la Spaggna, la Frància, la Germâgna e 'l Giapòṅ in dua in dal 1977 l'à partecipâ e vins a 'l „Fèstival mundiàł dla canta pupulàra“ ad Tòkyo c'n al braṅ Ritratto di donna. In Itàglia l'à tòlt part a sinc edisiòṅ dal Fèstival ad Sanremo cantànd soquànt di sò braṅ più cgnusû (insém a Piccolo Uomo, Donna sola, Inno e Minuetto), E non finisce mica il cielo (1982), Almeno tu nell'universo (1989), La nevicata del '56 (1990), Gli uomini non cambiano (1992) e Stiamo come stiamo (1993) insém a sò surèla. La n à mai vins ma l'à almànc purtâ a cà tri prèmi dla crìtica.