La Algoritmo de Luhn aŭ formulo de Luhn, ankaŭ konata kiel algoritmo "modulo 10" aŭ "mod 10", nomita laŭ ĝia kreinto, Hans Peter Luhn inĝeniero ĉe IBM, estas simpla kontrolcifera formulo uzata por validigi diversajn identigajn numerojn, kiel tiujn de kreditkartoj, poŝtelefonoj (numeroj IMEI, SIM-kartoj), malsanokosta asekuro en Usono, Kanado, Grekio, k.a., identigaj numeroj de Sud-Afriko, de Israelo kaj enketaj kodoj aperantaj sur kvitancoj de McDonald's, Taco Bell kaj Tractor Supply. Ĝi estas priskribita en la usona patento n-ro 2.950.048, prezentita la 6-an de januaro 1954 kaj atribuita la 23-an de aŭgusto 1960.