Por vilaĝanoj alo estis spirito, kiu kondukis hajlon kaj ŝtormnubojn al iliaj kampoj, ruinigante ilian rikolton.
Alo (ankaŭ — Ĥalo; serbe, montenegre, bulgare kaj makedone "(х)ала") en la mitologio de la balkanaj slavoj estas ina (plejofte — malica) spirito, fluganta serpento (drako), kiu voras rikolton kaj atakas brutojn kaj homojn.[1]
- ↑ ruse Славянские древности. Этнолингвистический словарь: В 5 тт. (Под ред. Н. И. Толстого). Т. 5. — М.: "Международные отношения", 2012. Стр. 405.