Bayard Rustin

Bayard Rustin
Persona informo
Naskiĝo	17-an de marto 1912 (1912-03-17) en Uest-Ĉestro
Morto	24-an de aŭgusto 1987 (1987-08-24) (75-jaraĝa) en Manhatano
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Apendicito vd
Etno	afrik-usonanoj vd
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Usono vd
Alma mater	Universitato de Wilberforce West Chester Henderson High School (en) vd
Partio	Socialisma Partio de Usono Demokrata Partio vd
Profesio
Okupo	sindikatisto GLAT-aktivulo politika aktivisto politikisto aktivisto de civilaj rajtoj political campaign staff (en) vd
Honorigoj Honorigoj (2015)  VH1 Trailblazer Honors (en) (20-a de novembro 2013)  Prezidenta medalo de libereco (2013)  Labor Hall of Honor (en) (1965)  War Resisters League Peace Award (en) vd
Membrecoj Membrecoj Fellowship of Reconciliation (en) League for Non-Violent Civil Disobedience against Military Segregation (en) Social Democrats, USA (en) Coalition for a Democratic Majority (en) Congress of Racial Equality Usona Servokomitato de la Amikoj War Resisters League (en) League for Industrial Democracy (en) vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Bayard Rustin [ˈ|b|aɪ|ɚ|d], naskiĝis la 17-an de marto 1912, mortis la 24-an de aŭgusto 1987) estis usona estro en sociaj movadoj kaj aktivulo por civilaj rajtoj, socialismo, pacifismo kaj neviolento, kaj rajtoj por samseksemuloj. Li estis konsilisto de Martin Luther King, al kiu instruis pri konveno de uzado de neperforto.

Fakte Bayard Rustin funkciis kiel la ĉefa konsilisto kaj mentoro de King en la finaj 1950-aj jaroj.^[1] Rustin venis de la kristana pacista tradicio; li ankaŭ studis la instruon de Gandhi kaj uzis ilin por la kampanjo de la Vojaĝo de Reamikiĝo en la 1940-aj jaroj.^[2] King dekomence konis malmulte pri Gandhi kaj rare uzis la terminon "neviolento" dum siaj komencaj jaroj de aktivismo komence de la 1950-aj jaroj. King estis kredinta kaj ankaŭ praktikinta mem-defendon, eĉ tenante pafilojn hejme kiel rimedo de defendo kontraŭ ebla atakuntoj. Rustin gvidis King per montrado al li de la alternativo de neviolenta rezistado, asertante ke tio estus pli bona rimedo por plenumi siajn celojn de civilaj rajtoj ol la mem-defendo.^[3] Rustin konsilis King por dediĉi sin al la principoj de senperforto.^[4]

La malferma samseksemo de Bayard Rustin, subteno de demokrata socialismo, kaj liaj iamaj ligoj al la Komunisma Partio de Usono igis multajn blankajn kaj afrik-usonajn gvidantojn postuli al King distancon disde Rustin,^[5] kion King jesis fari. Tamen, King konsentis ke Rustin devus esti unu el ĉefaranĝantoj de la marŝo de 1963 al Vaŝingtono.^[6]

1. ↑ Farrell, James J.. (1997) The Spirit of the Sixties: Making Postwar Radicalism. Routledge, p. 90. ISBN 0-415-91385-3.
2. ↑ Kahlenberg, Richard D., "Book Review: Bayard Rustin: Troubles I've Seen", Washington Monthly. Kontrolita June 12, 2008. Arkivita kopio. Arkivita el la originalo je 2012-07-08. Alirita 2022-10-22 .
3. ↑ . When Martin Luther King Jr. gave up his guns.
4. ↑ Bennett, Scott H.. (2003) Radical Pacifism: The War Resisters League and Gandhian Nonviolence in America, 1915–1963. Syracuse University Press, p. 217. ISBN 0-8156-3003-4.
5. ↑ Arsenault, Raymond. (2006) Freedom Riders: 1961 and the Struggle for Racial Justice. Oxford University Press, p. 62. ISBN 0-19-513674-8.
6. ↑ De Leon, David. (1994) Leaders from the 1960s: a biographical sourcebook of American activism. Greenwood Publishing, p. 138. ISBN 0-313-27414-2.