Bernardo Gui | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() Papo Johano la 22-a ricevas de Bernardo Gui ties verkon kaj lin benas (el miniaturo de la 14-a jarcento
| |||||
Persona informo | |||||
Bernatz Gui | |||||
Naskiĝo | 1261 en Royères | ||||
Morto | 30-an de decembro 1331 en Lauroux | ||||
Religio | katolika eklezio vd | ||||
Lingvoj | Mezepoka latino vd | ||||
Ŝtataneco | Reĝlando Francio ![]() | ||||
Profesio | |||||
Alia nomo | latine Bernardus Guidonis | ||||
Okupo | katolika episkopo (1323 (Gregoria)–) katolika sacerdoto inkvizitoro hagiografo verkisto ![]() | ||||
Verkado | |||||
Verkoj | Practica Inquisitionis Heretice Pravitatis ("Manlibro de la Inkvizitoro") | ||||
| |||||
episkopo de Tui | |||||
Dum | 1323– | ||||
episkopo de Montpellier | |||||
Dum | 1324– | ||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Bernardo Gui, latinlingve Bernardus Guidonis (Royères, 1261 – Lauroux, 30-a de decembro 1331), estis franca dominikana fratulo, konata pro sia agado kiel inkvizitoro kaj precipe pro la fama "Manlibro de la Inkvizitoro" (latine Practica Inquisitionis Heretice Pravitatis). Li estis episkopo de Montpellier kaj estas konsiderata kiel unu el la plej fekundaj verkistoj de Mezepoko.