Burgonjaj Malaltaj Landoj
|
|
|
|
historia epoko
|
Geografio
|
Ĉefurbo:
|
|
Loĝantaro
|
Ŝtat-strukturo
|
|
|
Antaŭaj ŝtatoj:
|
Postsekvaj ŝtatoj:
|
Elstaraj historiaj eventoj
|
Diplomatiaj rilatoj
|
|
|
Teritorioj de la dukoj de Burgonjo (kaj nordaj (Malaltaj) kaj sudaj).
La Burgonjaj Malaltaj Landoj, aŭ en franca Les Pays-Bas bourguignons estas la provincoj de Nederlando akiritaj de la dukoj de Burgonjo (dinastio de Valois) en la 14a kaj 15a jarcentoj. Oni nomis ilin tiam kiel «pays de par-deçà» enhavantaj Flandrion, Artezon, Duklandon Brabanton, Duklandon Limburgon, Henegovion, Namurion, Holandon, Zelandon kaj la aliajn nederlandajn teritoriojn, aŭ alinome «pays bas», nome Malaltaj Landoj por distingi ilin el la «pays de par-delà», nome la plej sudaj posedoj de Burgonjo kaj Franĉkonteo.
La dukoj de Burgonjo unuigis tiujn landojn kiuj formis princlandojn separitajn kaj foje eĉ malamikajn kiuj formis parton ĉe Flandrio de la Reĝlando Francio kaj ĉe Brabanto, Namurio, Henegovio de la duklandon Luksemburgion kaj aliajn teritoriojn de la Sankta Romia Imperio.