Dietiko

Dietiko (de antikve-greke διαιτητική [τέχνη], diaitētikḗ [téĥnē]/dietētikḗ [téĥnē], "la studo de la vivmaniero (laŭ medicinaj terminoj)"), ĝis antikve-greke δίαιτα, díaita/dieta "vivmaniero, maniero de vivo; porvivaĵo, dieto") aŭ dietologio' (de antikve-greke δίαιτα kaj finaĵo -λογία -logía, do -logio en senco de sciaro/scienco, baze de antikve-greke λόγος logos, "racio") estas kolektiva termino kiu origine ampleksis ĉiujn mezurojn en la signifo de reguligita vivmaniero, kiu kontribuas al fizika kaj mensa sano aŭ resanigo.

Krom medikamento kaj kirurgio, dietiko ĉiam estis unu el la tri aliroj al medicina terapio.^[1]

La signifo de la termino ŝanĝiĝis. Origine, ĝenerala "dieteko" fondita de hipokrata medicino estis doktrino de sana vivado.^[2] Hodiaŭ la esprimo priskribas la prizorgon kaj konsiladon de pacientoj koncerne nutradon kiel parto de la kuraciga terapio aŭ por prevento de malsanoj.

Kontraste al nutroscienco, la disciplino de dietiko aŭ dietologio estas karakterizita per aplika fokuso. Dietiko povus do esti priskribita kiel "aplikata nutra scienco". Tamen, tio ne estas tute ĝusta, ĉar dietiko rilatas al multaj sciencaj fakoj, kiel ekzemple medicino (nutra medicino), pedagogio, psikologio kaj sociologio.

1. ↑ Dietrich von Engelhardt: "Diätetik". En Werner E. Gerabek, Bernhard D Haage, Gundolf Keil, Wolfgang Wegner (red.): "Enzyklopädie Medizingeschichte" (germane: "Enciklopedio de medicina historio"), eldonejo De Gruyter, Berlino / Novjorko 2005, ISBN 3-11-015714-4, paĝoj 299-303, ĉi tie paĝo 299.
2. ↑ Werner Friedrich Kümmel: "Der Homo litteratus und die Kunst, gesund zu leben. Zur Entwicklung eines Zweiges der Diätetik im Humanismus" (germane: "La legopova homo kaj la arto de sana vivado. Pri la evoluo de branĉo de dietetiko en humanismo"). En: Rudolf Schmitz, Gundolf Keil (eld.): "Humanismus und Medizin" (humanismo kaj medicino). En la serio Acta humaniora, Weinheim 1984 (= Deutsche Forschungsgemeinschaft: Mitteilungen der Kommission für Humanismusforschung , do "Germana Esplora Asocio: Komunikaĵoj de la Komisiono pri Humanisma Esplorado"), volumo 11), paĝoj 67–85, ĉi tie: paĝo 67.