La disfazio estas specifika problemo de la alpropriiĝo de parolado. Ĝi signifikas la disan evolvigadon de la kapabloj, per kiuj la infano sensas, interpretas, kaj uzas lingvajn informojn. La simptomoj povas esti pli aŭ malpli severaj, kaj oni ne povas ilin atribui al malkapablo de nespecifika intelekto aŭ aŭdmalkapablo. Se oni ne malfruas per la evolvado de la infano, li povas vivi normalan vivon. Plejofte oni ne povas totale kuraci lin, kaj la infano pretendas intensivan aldonan helpon, precipe por lerni legi, skribi, kaj lerni aliajn lingvojn; sed li povas lerni kune la aliaj infanoj.