La disfonio estas perturbo de la voĉo. Ĝin okazas la malsano aŭ funkcia perturbo de la laringo.
La voĉo sonas malbone, ĝi estas raŭka, kruda, aŭ presita. Ĝi povas esti malpli regulebla, ol la sana voĉo; estas la sonkoloro, la tono, kaj la volumeno nur malpli variebla. Por la subjekto estas la parolado malbona, kaj li sentas sian laringon seka. Por la plibonigado de la voĉo ĝi grakas multe, kiu helpas neniun, sed eĉ malplibonigas la disfonion. La malbona teĥniko de la parolado faras nodojn sur la voĉkordoj.
En iuj kazoj oni povas plene malgajni sian voĉon, aŭ nur havi voĉon sufiĉan por la flustrado. Tiu estas nomita afonio.