Fenformino

Vidu ankaŭ: Metformino, Buformino, Guanidino, Galegino, kaj Cianoguanidino

Fenetilbiguanido
Kemia formulo	C10H15N5
Bastona kemia strukturo de la Fenetilbiguanido
Tridimensia kemia strukturo de la Fenetilbiguanido
Gŭanidino, la aktiva ingredienco de la fenilformino, estas nature trovata en la en:Galega officinalis..
CAS-numero-kodo	114-86-3
ChemSpider kodo	7953.html 7953
PubChem-kodo	8249
Fizikaj proprecoj
Aspekto	blanka solidaĵo
Molmaso	205,2628 g mol−1
Denseco	1,059 g/cm−3[1]
Fandpunkto	176,5 °C [2]
Bolpunkto	322 °C [3]
Refrakta indico	${\displaystyle n_{761}^{20}}$ 1,5130
Ekflama temperaturo	135,7 °C [4]
Solvebleco	Akvo:Solvebla
Mortiga dozo (LD50)	>2000 mg/kg (buŝe)
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo Piktogramo
GHS Signalvorto	Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H302
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P264, P270, P301+317, P330, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Fenformino aŭ fenetilbiguanido estas organika kombinaĵo rezultanta per interagado de la metformino kaj fenila klorido. Ĝi estas blanka solidaĵo, solvebla en akvo, kaj solvebla en nepolaraj organikaj solvantoj. Ĝi prezentas Metforminan grupon ligitan al fenila grupo. Fenformino estas aromata derivaĵo kaj posedas 10 karbonatomojn, 15 hidrogenatomojn kaj 5 nitrogenatomojn. Fenformino uzatas en kemiaj sintezoj kaj en la preparado de farmaciaĵoj kaj industriaĵoj.

Fenformino estis evoluigita en 1957 fare de G. Ungar, Louis Freedman kaj en:Seymour Shapiro, laborante por la U.S. Vitamin Corporation. La klinikaj provoj komencitaj en 1958 montris ke ĝi estas efika, sed kun gastro-intestaj kromefikoj.

1. ↑ GuideChem
2. ↑ Chemical Book
3. ↑ EPA United States Environmental Protection Agency
4. ↑ Chemsrc