Francesco Guccini

Francesco Guccini
Guccini
Guccini
Bazaj informoj
Naskonomo Francesco Guccini
Kromnomo Guccio
Naskiĝo 14-an de junio 1940 (1940-06-14) (84-jaraĝa)
en Modeno
Deveno Italio Bolonjo, Italio
Ĝenroj kantaŭtoro
Aktivaj jaroj 1960 — nuntempo
Eldoninto EMI
Parencaj
temoj
Fabrizio de André
Retejo francescoguccini.it
Persona informo
Aliaj nomoj Francesco
Lingvoj itala
Ŝtataneco Italio Redakti la valoron en Wikidata
Alma mater Universitato de Bolonjo Redakti la valoron en Wikidata
Okupo
Okupo kantisto
komponisto
diskografa artisto
kantaŭtoro
verkisto
aktoro
muzikisto Redakti la valoron en Wikidata
TTT
Retejo http://www.francescoguccini.it
vdr

Francesco GUCCINI ([Franĉesko GUĈINI]) estas unu el plejfamaj italaj kantaŭtoroj[1] kune kun Fabrizio de André. Lia oficiala debuto estis en 1967 kun Folk beat n. 1 (ankaŭ se en 1960 li jam komponis L'antisociale); dum lia pli ol kvardekjara kariero li publikigis pli ol dudek albumoj. Li estas ankaŭ verkisto kaj malofte aktoro, aŭtoro de bildstrioj. Li okupiĝis aldone pri leksikologio, leksikografio, lingvoscienco, etimologio, dialektologio, traduko, teatro kaj estas aŭtoro de kanzonoj por aliaj personoj.

Guccini estas konsiderita, kune kun Francesco De Gregori kaj Fabrizio De André, unu el la plej gravaj elstaruloj de la skolo de la italaj kantaŭtoroj [2][3][4]. La tekstoj de liaj kantoj estas ofte konsiderataj versaĵoj. Krom la kritika aprecado, Guccini ĝuas grandan popolan sekvantaron, kiu konsideras lin "simbolon" por tri generacioj.[5].

Ĝis la duono de la 1980-aj jaroj, Guccini instruis la italan lingvon al Dickinson College, en Bolonjo, de la Universitato de la Pensilvanio. Li laboris ankaŭ kiel lernanto ĉe la bolonja sidejo de la Johns Hopkins Universitato (Washington, DC, USA).

Guccini ludas la gitaron kaj la plej granda parto de liaj muzikaĵoj havas ĉi tiun instrumenton kiel sonbazo.

  1. F. Liperi, Storia della canzone italiana, Rai-Eri, 1999
  2. «De André estis la unua poeto inter la kantaŭtoroj. La aliaj, (ankaŭ mi), kun la escepto de Guccini, estas bravaj, sed ne poetoj.» Roberto Vecchioni
  3. C. Danielopol, Francesco Guccini. Burattinaio di parole, CLUEB, 2001
  4. Beppe Carletti, Fabrizio De André mortis en Milano, la Repubblica.
  5. Il Giornale di Brescia, 3-a de julio 2003.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne