Georg Ludwig Carius

Georg Ludwig Carius (1829-1875)
starantaj maldekstre dekstren: Ernest Gaupillat, Agostin Frapolli (1824-1903), Adolf Wagner (1835-1917), Henry Roscoe (1833-1915), Lothar Meyer (1830-1895), Angelo Pavesi (1830-1896), Konrad Beilstein (1838-1906); sidantaj maldekstre dekstren: Johann Friedrich Bahr (1815-1875), Hans Landolt (1831-1910), Ludwig Carius (1829-1875), August Kekulé (1829-1896) kaj Leopold von Pebal (1826-1887)
Persona informo
Georg Ludwig Carius
Naskiĝo	24-a de aŭgusto 1829 en Barbis, reĝlando de Hanovro,  Germanio
Morto	24-a de aprilo 1875 en Marburgo,  Germanio
Lingvoj	germana vd
Ŝtataneco	Reĝlando Prusio vd
Alma mater	Universitato de Marburgo Universitato de Zuriko Universitato de Hajdelbergo
Profesio
Okupo	kemiisto universitata instruisto apotekisto vd
Aktiva en	Marburg • Heidelberg vd
Doktoreca konsilisto	Robert Bunsen • Friedrich Wöhler vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Georg Ludwig Carius (1829-1875) estis germana kemiisto kaj apotekisto, lernanto de Friedrich Wöhler, kaj profesoro pri Kemio en la Universitato de Marburgo. Li famiĝis dank'al al siaj studoj pri oksidiĝo, kaj tiucele li disvolvis metodon uzante digestadon en alta temperaturo ene de sigelita tubo. Sigelitaj tuboj kun dikaj muroj uzataj por digestado aŭ termolizo^[1] estas konataj kiel tuboj de Karius. Li sukcedis al Hermann Kolbe en la Universitato de Marburgo kaj elpensis kvantan metodon por identigi la halogenojn, fosforon, kaj sulfuron en la organikaj komponaĵoj.

1. ↑ Termolizo aŭ terma malkomponado.