Henri Laborit | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
Persona informo | |||||
Henri Laborit | |||||
Naskiĝo | 21-an de novembro 1914 en Hanojo, ![]() | ||||
Morto | 18-an de majo 1995 (80-jaraĝa) en 16-a arondismento de Parizo, Francilio, ![]() | ||||
Lingvoj | franca vd | ||||
Ŝtataneco | Francio ![]() | ||||
Alma mater | Lycée Carnot École du service de santé des armées de Bordeaux (en) ![]() ![]() | ||||
Familio | |||||
Infanoj | Maria Laborit (mul) ![]() ![]() | ||||
Parencoj | Emmanuelle Laborit (nepino) ![]() | ||||
Profesio | |||||
Okupo | kemiisto neŭrologo scenaristo filozofo biologo ![]() | ||||
Laborkampo | Neŭrofiziologio ![]() | ||||
| |||||
Filozofo ![]() | |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Henrit LABORIT (naskiĝis la 21-an de novembro 1914, mortis la 18-an de majo 1995) estis franca kirurgo, biologo, filozofo. Lia fako estis besta kaj homa konduto. Li famis pro la enkonduko de la unua neŭrolepto, la klorpromazino, kiu ebligis trankviligi homojn dum longa operacio.
Lia laboro pri mens-trudado influis usonan reĝisoron Alain Resnais en la 1980-aj jaroj.
En 1952 Laborit enkondukis klorpromazinon (la unua neŭrolepto, kies komercaj nomoj estas Largactil, Thorazine (en Usono kaj Britio) kaj Fenactil (en Pollando), por pritrakti skizofrenion.