Herera

Monaĥejo de Eskorialo, modela ekzemplo de stilo herera

La herera arkitekturo, herera stiloeskoriala stilo disvolviĝis en Hispanio dum la lasta triono de la 16a jarcento, koincide kun la regado de Filipo la 2-a (r. 15561598), kaj pluis valida en la 17a jarcento, kvankam transformita de la barokaj tiamaj tendencoj. Ĝi korespondas kun la tria kaj lasta etapo de la renesanca arkitekturo hispana, kiu evoluis al iompostioma ornama purigo, el komenca plateresko al la purismo klasikisma de la dua triono de la 16a jarcento kaj la absoluta nudeco ornama kiun enmetis la stilo herera.

Ĝi originiĝis pro la konstruo de la Monaĥejo de El Escorial (San Lorenzo de El Escorial, Madrido) kaj pli precize pro la reorganizado de la projekto realigata de la arkitekto el Kantabrio Juan de Herrera (15301597, el kiu la nomo "herera"), post la morto de Juan Bautista de Toledo (15151567), aŭtoro de la unua desegno.

La ĉefaj reprezentantoj estis la menciita Herrera, al kiu la stilo ŝuldas nomon, kaj Francisco de Mora (15531610), disĉiplo de la antaŭe menciita kaj aŭtoro de la Duka Palaco de Lerma (Lerma, Burgoso), alia el la ŝlosilaj verkoj de la herera arkitekturo.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne