Hispana-usona milito | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Subakviĝo pro eksplodo de la kirasŝipo Maine
| |||||||
milito | |||||||
| |||||||
Flankoj | |||||||
Usono | Hispanio | ||||||
Komandantoj | |||||||
William McKinley Nelson A. Miles William R. Shafter George Dewey William T. Sampson Máximo Gómez Emilio Aguinaldo Apolinario Mabini |
Práxedes Mateo Sagasta Patricio Montojo Pascual Cervera Arsenio Linares y Pombo Manuel Macías y Casado Ramón Blanco y Erenas | ||||||
La Hispana-usona milito (25-an de aprilo - 12-an de aŭgusto 1898) prezentis armean konflikton inter Usono kaj Hispanio.
La milito eksplodis en 1892 inter Usono, kie prezidentis tiam William McKinley kaj Hispanio, kie regentis María Cristina de Habsburgo. La konflikto daŭris de la 25-a de aprilo ĝis la 12-a de aŭgusto. La rezulto estas la venko de Usono, kiu akiris Filipinojn kaj Puerto Rico aldone al forta influo super Kubo.
En la milito mortis pro vundoj 4 605 personoj, multe pli mortis pro malsanoj: 58 878.
La hispana-usona milito iĝis grava batalo por memestimo de hispanoj, kiuj ekhavis senton pri postresteco de sia lando. Generacio, kiu kreskis en tiu etoso, eĉ ricevis nomon "generacio de 98". Por Usono la milito iĝis ĝia unua larĝskala ataka milito, per kiu la lando eniris la aron de imperiismaj ŝtatoj.
Inter la daŭraj efikoj de la milito estis malgraviĝo de la hispana lingvo en Filipinoj kaj, male, ĝia disvastiĝo tra la tuta Usono kun la puertorikaj migrintoj.