Insulinrezisteco estas perturbo de metabola respondo al endogena (de interna deveno) aŭ ekzogena (ekstera deveno) insulino. Tiu stato rezultigas plialtigatan koncentriĝon de insulino en la plasmo de sango rilate al fiziologia nivelo por estanta koncentrado de glukozo. Tiu ĉi nocio estas aplikebla al ĉiuj fiziologiaj efikoj de insulino, ĝiaj influoj al metabolo de proteinoj, graso, stato de endotelio de angioj. La rezisteco povas evolui kaj al unu de efektoj de insulino sendepende de aliaj, kaj komplekse.
Sindromo klinika de insulinrezisteco (sindromo X) estas kombinaĵo de rezisteco al insulindependanta alproprigo de glukozo, obezeco (trograseco), dislipidemio (plialtigo de lipidnivelo), perturbo de toleremo al glukozo, sukera diabeto de tipo 2.