Jehudah Halevi | ||
---|---|---|
![]() | ||
Persona informo | ||
יהודה הלוי | ||
Naskiĝo | ĉirkaŭ 1070/75 en Tudelo, Taifa of Sarakusta | |
Morto | ĉirkaŭ 1141 en Jerusalemo | |
Religio | judismo vd | |
Lingvoj | hispana • hebrea • araba • jud-araba lingvaro vd | |
Profesio | ||
Okupo | poeto kuracisto verkisto filozofo teologo rabeno ![]() | |
Verkado | ||
Verkoj | Kuzari vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Jehudah Ben Samuel HALEVI (en hebrea, יהודה הלוי Jehuda ha-Levi; aŭ أبو الحسن يهوذا اللاوي Abū al-Ḥasan Jahūḏā ibn al-Lāŭī, inter araboj; Juda Levi en Okcidento), naskiĝis en Tudela, ĉirkaŭ 1070/75, kaj mortis en Jerusalemo, ĉirkaŭ 1141. Estis sefarda filozofo kaj kuracisto kaj, ĉefe, kun Ibn Gabirol kaj Samuel ibn Nagrella, unu el la plej elstaraj poetoj de la hispanhebrea literaturo kaj en la hebreo de la mezepoko kaj ĝenerale en la hebrea. Kreinto de la pracionisma ĝenro, nome esprimo de amo al la malproksima Jerusalemo; lia poezia verkaro estis kaj religia kaj nereligia.[1]