Karismo (el la greka χάρισμα, "charisma") devenas el la greka substantivo χάρις, "káris" («graco»). Malofta vorto en la profana klasika greko, kie signifas “donacon”, ĝi maloftas ankaŭ en la la greko de la Nova Testamento; fakte ĝi troviĝas nur en la epistoloj de Paŭlo kaj en la 1-a epistolo de Petro 4,1), sed grande gravas pro ĝia signifo kaj pro ĝia influo en la kristana teologio kie estis objekto kaj kaŭzo de sennombraj debatoj,[1]
- ↑ Problemo diskutita estis: Ĉu la dotita per dia karismo ĉu kaj kion devas obei al la Eklezio?