Kigo, (japane 季語, transl. ki go, sezona vorto), difinitaj vortoj aŭ frazaĵoj en la japanaj poeziĝenroj hajko, renko kaj rengao, kiuj interrilatas sezonon, krome l’emon de la poeto. Ĉi tiuj igas reduktaĵon de la poeziema esprimo, kiu permesas ekzakton en la japanlingva liriko. Dume, senrjuo ĝenerale ne esprimas kigon.