La kortega kapelmajstro tenis altan muzikan postenon ĉe reĝaj kaj princaj kortegoj en Eŭropo (ekzemple Innsbruck, Kassel) ekde proksimume la 15-a jarcento. Kreskan gravecon li ricevis meze de la 18-a jarcento, kiam la nova stilo de la fruklasikismo instigis multajn artemajn princojn, teni proprajn kortegajn orkestrojn, la tiel nomatajn kapelojn aŭ pligrandigi la jam ekzistan.
Ofte la kapelmajstroj ankaŭ komponis, kaj la dungo de fama komponisto povis doni al kortego apartan gloron. Ekzemplo por tio povis esti la princo Nikolaus la 2-a de Esterházy kaj Joseph Haydn, kiu laboris ĉe li.