Krizo de la Fina Mezepoko aŭ Krizo de la 14-a jarcento estas la nomo en historiografio de unu de la periodoj kiu povas esti konsiderata kiel de tutjarcenta aŭ ĝenerala krizo, almenaŭ por la tuta Eŭropo kaj la cetero de la Mediteranea regiono. Tempe ĝi enhavas la finan etapon de la Mezepoko, ĝis la rekuperado de la loĝantaro, la ekonomia dinamismo kaj la nova kultura forto kiujn alportis la Renesanco kaj la Epoko de malkovroj. En la interpretoj de la historio de la okcidenta civilizacio ĝi estas konsiderata ŝlosila faktoro por klarigi la transiron de la Mezepoko al la Moderna Epoko.