Larmo laŭ PIV estas
Laŭ la unua, baza signifo de la vorto temas pri saleca korpolikvaĵo, kiun la larmoglandoj de homoj kaj aliaj mamuloj konstante sekrecias. La likvaĵo de larmo enhavas akvozan parton kaj grasan parton. Perturboj en la konsisto de la likvaĵo gvidas al la ĝena fenomeno de "seka okulo". Homa larmo pezas proksimume 15 miligramojn.
La larma likvaĵo de homo enhavas kontraŭinfektajn substancojn kiel homa lisozimo kaj protektas la okulan surfacon de malgrandaj korpofremdaj objektoj, kiuj de la malseka okula surfaco povas esti forviŝitaj per palpebrumo, do fermiĝo kaj remalfermiĝo de la palpebroj.
Se la okula surfaco estas forte ekscitita, ekzemple pro korpofremdaj substancoj, forta vento aŭ akraj gasoj aŭ enaeraj likvaĵogutoj, kiel ekzemple dum la distranĉado de cepo, en la cerbo aktiviĝas la reflekso aktivigi la larmajn glandojn kaj produkti pli da larma likvaĵo. Ekestas larmoj, kiuj estas elfluigataj el la okuloj.
Larmoj tamen ankaŭ povas ekesti sen neceso de okula purigo, ekzemple dum plorado.
Ankaŭ iuj okulaj malsanoj havas inter siaj simptomoj la troan produktadon de larma likvaĵo sen fiziologia neceso pri tia produktado.