Marduk | |
---|---|
virdio • ĉefdio | |
Informoj | |
Originala nomo | 𒀭𒀫𒌓 |
Eble sama | Jupitero • Baalo |
Sekso | vira |
Patro | Ea |
Patrino | Damgalnuna |
Edzo/Edzino | Sarpanit |
Infanoj | Nabu |
Marduk (laŭ Sumera lingvo, laŭ Akada lingvo, Amar.Utu = "suna bovido", eble el Meri.Dug; laŭ biblia Hebrea lingvo Merodach (he: מְרֹדַךְ); laŭ Greka lingvo Μαρδοχαῖος,[1] Mardochaios) estis la babilona nomo de diaĵo de la malfrua epoko de Mezopotamio protektanta de la antikva urbo Babilono: ĝi, kiam tiu urbo fariĝis politika centro de la valo Eŭfrato dum la erao de Hammurabi (2-a jarmilo a.K.), ekakiris ĉiam pli grandan gravecon ene de la babilona panteono, pozicio solidigita en la dua duono de la dua jarmilo a. K.
Marduk estas simboligita per la planedo Jupitero kaj la nombro al ĝi dediĉita estas la 50, atribuita antaŭe al Enlil, kies jam disvolvas la funkcion de reĝo de la dioj,[2]