Michael Scot

Michael Scotus (1175-1232)
Skota kuracisto, filozofo, alkemiisto kaj astrologo.
Persona informo
Michael Scot Michael Scotus
Naskiĝo	1175 en Balwearie (Kirkcaldy), en la marbordaj regionoj inter Firth of Forth kaj Firth of Tay, Skotlando
Morto	1232 en Abatejo de Melrose, Skotlando
Tombo	Melrose Abbey (en) 55° 35′ 58″ Nordo 2° 43′ 07″ Okcidento / 55.59956165 °N, 2.71868869 °U / 55.59956165; -2.71868869 (mapo) vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	angla • latina vd
Ŝtataneco	Skotlando vd
Alma mater	Universitato de Parizo Universitato de Oksfordo Lernejo de la Katedralo de Durham Medicina Lernejo de Salerno[1]
Profesio
Alia nomo	Theobaldus Anguilbertus vd
Okupo	tradukisto kuracisto sorĉisto astrologo matematikisto filozofo verkisto vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Michael Scotus (1175-1232) estis skota kuracisto, filozofo, alkemiisto kaj astrologo. Li servis kiel scienca konsilisto kaj kortega astrologo de la imperiestro Federiko la 2-a, en Palermo. Kiel rimarkinda polimato, li estis protektita de unu imperiestro kaj tri papoj. Dank'al liaj tradukaĵoj el la araba kaj el la hebrea en la latinan, ni scias hodiaŭ pri la verkoj de Aristotelo.

Pro sia vivo plena je mistikaĵoj, lia historio miksiĝas kun la legendoj kiuj persekutas sian personecon. Li vivis en Toledo, Bolonjo, Parizo, Palermo kaj eble en Salerno. La influo de Mikaelo Skoto sur la medicino estis limigita. Lia famo restis en lia reputacio kiel astrologo kaj magiisto, kaj lia historia graveco kuŝas sur la fakto ke li estis unu el la lastaj plej konataj aŭtoroj de la Mezepoko. Janus Lacinius, kredeble pseŭdonimo de Giovanni da Crotone, humanisto el Kalabrio, estis unu el la plej antikvaj eldonistoj de la verkoj de Mikaelo Skoto.

1. ↑ Michael Scot: Myth and Polymath