Pacifikaj moderaj pluvarbaroj

Moderaj pluvarbaroj, kia tia en Olimpa Duoninsulo (Vaŝingtonio), ofte vegetas ĝis la oceanbordo.

La pacifikaj moderaj pluvarbaroj de Nordameriko estas la plej vasta mezvarma pluvarbaro en la mondo kiel difinita de la Monda Natur-Fonduso (WWF) (aliaj difinoj ekzistas). La pacifikaj mezvarmaj pluvarbaroj troviĝas je la okcidenta flanko de la Pacifik-Marbordaj Montaroj laŭlonge de la Pacifik-Nordokcidenta Marbordo de Nordameriko ekde Princ-Viljam-Marbranĉo en Alasko tra Brita Kolumbio ĝis norda Kalifornio, kaj estas parto de la nearktisa ekozono. La pacifikaj moderaj pluvarbaroj estas karakterizitaj de alta kvanto de precipitaĵo, en iuj areoj pli ol 300 centimetrojn jare, kaj mezvarmaj temperaturoj kaj somere kaj vintre (inter 10-24 °C).

Tiuj pluvarbaroj konstituas kunigitan aŭ tutmondaj 200-ekoregionon laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso kaj de la Nacia Geografia Societo. La singularaj ekoregionoj varias laŭ specia konsisto, sed ĉefe ampleksas koniferojn, kelkfoje kun subarbaraĵo de angiospermaj arboj kaj arbedoj. Tiuj ekoregionoj estas : la nord-pacifikaj marbordaj arbaroj, la Arkipelago Reĝino Karloto, la brit-kolumbiaj kontinent-marbordaj arbaroj, la centra-pacifikaj marbordaj arbaroj, kaj la nord-kaliforniaj marbordaj arbaroj.

La arbaroj en la nordo precipe entenas Sitka-piceon kaj okcidentan cugon (Tsuga heterophylla), dum tiuj en la marbordaj arbaroj ankaŭ gastigas sekvojon (Sequoia sempervirens), Menzies-pseŭdocugon (Pseudotsuga menziesii), gigantan tujon kaj tordopinon (Pinus contorta). Notinde, la tri plej grandaj arbospecioj tie ĉi estas troveblaj. Densaj kreskaĵaroj de epifitoj kaj muskoj kovras la arbojn, kaj abunda vegetaĵaro ĉie ĉeestas.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne