Petro Damiano

Sankta
Petro Damiano
Doktoro de la Eklezio
Marmora busto de Petro Damiano (Florenco, Sankta Maria de la Anĝeloj)
Ceteraj titoloj	monaĥo, fondinto de monaĥejoj, episkopo, kardinalo, papa legato, verkisto, teologo
Persona informo
Petrus Damianus
Naskiĝo	1007 en Raveno
Morto	21-a de februaro de 1072 en Faenza
Tombo	Faenza Cathedral (en) vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	Mezepoka latino • latina vd
Profesio
Okupo	katolika episkopo (1058–) filozofo katolika sacerdoto diplomato vd
Laborkampo	Filozofio vd
Postenoj Postenoj apostola administristo (1060–1066) kardinalo (1058–) cardinal-bishop of Ostia (en) (1058 (Gregoria)–1066 (Gregoria)) abato vd
Honorigoj Honorigoj  Doktoro de la Eklezio vd
Episkopo de Ostio, suburba diocezo
Dum	1057–
Sanktulo, Doktoro de la Eklezio
Honorata en	Katolika Eklezio
Ĉefsanktejo	Monaĥejo de Fonte Avellana (Markio, Italio)
Festotago	21-a de februaro
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Pier Damiani estis granda reformanto kaj moraligisto de la Katolika Eklezio de sia tempo, aŭtoro de gravaj verkoj pri liturgio, teologio kaj moralo en la Katolika Eklezio de sia tempo; kaj estis ankaŭ unu el la plej bonaj latinistoj de sia epoko. Riĉa en humileco, li sin difinis Petrus ultimus monachorum servus (Petro, la plejlasta servisto de la monaĥoj).

Precipa fonto por la rekonstruo de lia vivo utiligeblas lia biografio ^[1] aranĝita de lia preferata disĉiplo Johano el Lodi (ĉe Milano), monaĥo kaj lia persona sekretario aparte erudicia ĝispunkte ke li estis kromnomita Grammaticus (gramatikisto), sekve elektita posteulo kiel prioro de la monaĥejo Fonte Avellana (Centra Italio) kaj plue episkopo de Gubbio. Nombraj membiografiaj aludoj troveblas inter la enhavoj de liaj leteroj.

1. ↑ Giovanni da Lodi (Johannes von Lodi), Vita Petri Damiani, a cura di S. Freund, Studien zur literarischen Wirksamkeit des Petrus Damiani, Hannover 1995, pp. 177-265.