Radoma geto

Radoma geto – du fermitaj judaj kvartaloj en Radom, establitaj de la germana okupanto dum la Dua Mondmilito cele de koncentrigo, ekspluatado kaj holokaŭsto de juda loĝantaro de la urbo. Unu el la plej grandaj getoj krom la geto en Kielce kaj geto en Częstochowa en la germana distrikto de Radom. Ĝi funkciis en diversa dimensio kaj karaktero de printempo 1941 ĝis somero 1944. Pro malsanoj, malsatego kaj la germana perforto en ĝi mortis kelkaj miloj da homoj. Preskaŭ 30 mil judoj el Radom kaj aliaj lokoj setligitaj en la geto pereis en la ekstermejo Treblinka. La militon travivis kelkcent judoj, sed plimulto da ili forlasis poste la urbon.