Renko

Tiu ĉi artikolo temas pri la japandevena poezia formo Renko. Krome ankaŭ ekzistas samnoma komunumo en Finnlando.

Renko (japana 連句 renku, "ligitaj strofoj") estas japandevena formo de poezio, kutime kunverkita de grupo de poetoj. Renko distingiĝas de aliaj poezioj per ĝia kunlaboreco, kaj ĝia manko de temo.

Renko verkiĝas laŭ la kerna principo de “ligi kaj formovi”, per kiu ĉiu strofo ligiĝas kun la antaŭa, sed devas formovi de la strofo antaŭ tiu. La rezulta poemo estas ne-tema, spegulante anstataŭe la koncepton de poemo kiel mandalo, kosma ekzegezo, aŭ alia formo de metafizika esprimo de “unueco en diverseco”^[1]

Tradicie, renko enhavis 36 aŭ 100 strofojn, sed novaj pli mallongaj planoj aperis dum la lastaj jardekoj, samtempe kiam renko disigiĝis internacie.

1. ↑ Tempo, Gazeto de la Kroata Esperanto-Ligo, ISSN 0352-1583, aprilo 2006, p.10