Retiro Belgrano | ||
---|---|---|
Originala nomo | Estación Retiro Belgrano | |
![]() Fervoja stacio Retiro Belgrano
| ||
fervoja stacidomo • kapostacio • plur-ŝpura stacio | ||
Situo | ||
Lando | ![]() | |
Loko | Bonaero | |
Geografia situo | 34° 35′ 25″ S, 58° 22′ 26″ U (mapo)-34.59015-58.37386Koordinatoj: 34° 35′ 25″ S, 58° 22′ 26″ U (mapo) | |
Geografia lokigo sur la mapo : Argentino Geografia lokigo sur la mapo : Bonaero Geografia lokigo sur la mapo : urbo Bonaero | ||
Ecoj | ||
Trakoj | 6 | |
Kajoj | 4 | |
Historio | ||
Malfermo | 1914 | |
Administrado kaj utiligado | ||
Proprietulo | Registaro de Argentino | |
Trafikanto | Trenes Argentinos Operaciones | |
Linioj |
| |
Ligita transporto | ![]() ![]() | |
Retiro Belgrano, aŭ nur Retiro, estas unu el la sep centraj stacidomoj de Bonaero. Ĝi estas la fina stacio de la Fervojo General Belgrano kaj la linio Belgrano Norte de antaŭurbaj servoj al la nordaj kaj nordokcidentaj areoj de Granda Bonaero. Konstruita en 1912, ĝi estas unu el la mejloŝtonoj de franca akademia arkitekturo en Bonaero. Kun 23,5 milionoj da pasaĝeroj jare, ĝi estas la kvara plej okupata stacio en Argentino.
Ekde 2021 ĝi estas Nacia Historia Monumento.