Stefano la 2-a | ||
---|---|---|
Persona informo | ||
Étienne II de Blois | ||
Naskiĝo | ĉ. 1045 | |
Morto | 19-an de majo 1102 en Ramlo | |
Mortis per | Mortis en batalo vd | |
Tombo | Ramlo vd | |
Lingvoj | malnovfranca vd | |
Ŝtataneco | County of Blois (en) vd | |
Familio | ||
Dinastio | Dinastio de Blois vd | |
Patro | Theobald III (en) vd | |
Patrino | Gersende of Maine (en) vd | |
Gefratoj | Hugh V, Count of Maine (en) , Odo III, Count of Champagne (en) , Hugh, Count of Champagne (en) kaj Fulco I, Margrave of Milan (en) vd | |
Edz(in)o | Adela of Normandy (en) (1080 (Gregoria)–) vd | |
Infanoj | William, Count of Sully (en) , Agnès de Blois (en) , Eleanor of Champagne (en) , Emma de Blois (en) , Humbert de Blois, Comte de Virtus (en) , Odo de Blois (en) , Henriko de Blois, Mathilde of Blois (en) , Adela de Blois (en) , Theobald II of Champagne (en) , Stefano de Anglio, Alice de Blois (en) vd | |
Profesio | ||
Okupo | militisto vd | |
vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Stefano la 2-a, grafo de Blois (n. ĉ. 1045, m. la 19-an de majo 1102) estis la filo de grafo Teobaldo la 3-a de Blois kaj Garsinde du Main. Li heredis la graflandon en 1089.
Ĉirkaŭ 1080 li edziĝis al Adela de Normandio, filino de Vilhelmo la 1-a de Anglio. Li estis inter la estroj de la unua Krucmilito kaj ofte sendis al Adela entuziasmajn leterojn pri la progreso de la milito. Dum la longa kaj malfacila sieĝo de Antioĥio li forlasis la krucmiliton kaj revenis hejmen. Adela hontis pro tio kaj persvadis lin aliĝi al la malgranda krucmilito de 1101 (moknomata la krucmilito de la malkuraĝuloj) kune kun aliaj kavaliroj kiuj ne plenumis siajn votojn krei sekuran pilgrimvojon al Jerusalemo. Li mortis dum batalo apud Ramla, kie la egiptoj multe supernombris la krucmilitistojn.
Stefano kaj Adela havis dek unu infanojn:
Stefano havis ankaŭ nelegitiman filon, Vilhelmo (m. 1154), ĉefepiskopo de Jorko, kiu en 1226 estis kanonizata.