Vagantaj klerikoj (ankaŭ: Goliardoj; latine: clerici vagantes aŭ clerici vagi; singulare vaganta kleriko = clericus vagans) estis vagantaj studentoj kiuj, en Malsupra Mezepoko, kutimis delokiĝi tra tuta Eŭropo por povi viziti lekciojn de la Majstroj taksataj la plej kleraj kaj, do, sekvindaj. Ili estis ĝuste difinitaj klerikoj ĉar ĝuantaj je ekleziaj privilegioj, sen tamen la ligilo de la religiaj votoj kaj promesoj.