(9602) Oya | ||
---|---|---|
Descubrimiento | ||
Descubridor | T. Fujii; K. Watanabe | |
Fecha | 31 de octubre de 1991 | |
Lugar | Observatorio de Kitami | |
Designaciones | 1991 UU3 = 1977 RS5 = 1984 UE3 | |
Nombre provisional | 1991 UU3 | |
Categoría | Cinturón de asteroides | |
Orbita a | Sol | |
Elementos orbitales | ||
Longitud del nodo ascendente | 356.7940854722345 ° | |
Inclinación | 2.226557588225669 ° | |
Argumento del periastro | 336.4311182338441 ° | |
Semieje mayor | 2.282059093498434 ua | |
Excentricidad | 0.1608960460019777 | |
Anomalía media | 259.4380852760206 ° | |
Elementos orbitales derivados | ||
Época | 2460600.5 (2024-Oct-17.0) TDB[1][2] | |
Periastro o perihelio | 1.914884808611679 ua | |
Apoastro o afelio | 2.64923337838519 ua | |
Período orbital sideral | 1259.182722969608 días | |
Características físicas | ||
Diámetro | 5.436 km. | |
Magnitud absoluta | 14.3 y 14.48 | |
Albedo | 0.165 | |
Cuerpo celeste | ||
Anterior | (9601) 1991 UE3 | |
Siguiente | (9603) 1991 VG2 | |
(9602) Oya es un asteroide perteneciente al cinturón de asteroides, región del sistema solar que se encuentra entre las órbitas de Marte y Júpiter, descubierto el 31 de octubre de 1991 por Tetsuya Fujii y el también astrónomo Kazuro Watanabe desde el Observatorio de Kitami, Hokkaidō, Japón.