Ftalato de dibutilo | ||
---|---|---|
![]() Estructura química. | ||
![]() Estructura tridimensional. | ||
Nombre IUPAC | ||
Ftalato de dibutilo | ||
General | ||
Otros nombres | DBP, Dibutilftalato, Dibutyl phthalate | |
Fórmula molecular | C16H22O4 | |
Identificadores | ||
Número CAS | 84-74-2[1] | |
Número RTECS | TI0875000 | |
ChEBI | 34687 | |
ChEMBL | CHEMBL272485 | |
ChemSpider | 2918 | |
DrugBank | DB13716 | |
PubChem | 3026 | |
UNII | 2286E5R2KE | |
KEGG | C14214 | |
Propiedades físicas | ||
Apariencia | Líquido aceitoso | |
Densidad | 1050 kg/m³; 1,05 g/cm³ | |
Masa molar | 278,3 g/mol | |
Punto de fusión | −35 °C (238 K) | |
Punto de ebullición | 340 °C (613 K) | |
Propiedades químicas | ||
Solubilidad en agua | 13 g/L (25 °C) | |
Peligrosidad | ||
NFPA 704 |
1
2
0
| |
Riesgos | ||
Riesgos principales | No se debe inhalar | |
Valores en el SI y en condiciones estándar (25 ℃ y 1 atm), salvo que se indique lo contrario. | ||
El ftalato de dibutilo también conocido como DBP (Dibutilftalato), es un compuesto orgánico usado en la industria como plastificante. También se utiliza como un aditivo en adhesivos, tintas para impresoras y en productos cosméticos. Es soluble en varios solventes orgánicos como por ejemplo, alcohol, éter y benceno.