Fusil Sharps | ||
---|---|---|
![]() Un Berdan Sharps de 1859. | ||
Tipo | Fusil de palanca | |
País de origen |
![]() | |
Historia de servicio | ||
En servicio | 1850-1881 - 1881 | |
Operadores |
![]() ![]() | |
Guerras |
Guerras Indias Guerra de Secesión | |
Historia de producción | ||
Diseñador | Christian Sharps | |
Diseñada | 1848 | |
Cantidad | 120.000 | |
Variantes |
carabina con gatillo doble | |
Especificaciones | ||
Peso | 4,3 kg (9,5 libras) | |
Longitud | 1.200 mm (47 pulgadas) | |
Munición |
bala de 13,2 mm y cartucho de papel con 50 granos de pólvora .50-70 Government (modificado en 1863) | |
Calibre |
13,2 mm 12,7 mm | |
Sistema de disparo | Cerrojo levadizo | |
Cadencia de tiro | 8-10 disparos/minuto | |
Alcance efectivo | 460 m (500 yardas) | |
Alcance máximo | 910 m (1.000 yardas) | |
Velocidad máxima | 370 m/s (1.200 pies/segundo) | |
Los fusiles Sharps son una serie de fusiles monotiro de gran calibre, que surgieron a partir del diseño de Christian Sharps en 1848 y cuya producción cesó en 1881. Son renombrados por su precisión a largo alcance. Para 1874, el fusil estaba disponible en una variedad de calibres y había sido adoptado por los ejércitos de varios países, siendo uno de los pocos diseños exitosos en hacer la transición a los cartuchos metálicos.
Diversas compañías de armas fabrican réplicas del Sharps y el fusil se volvió un ícono del Viejo Oeste debido a su empleo en varias películas y libros.