Abhijit Binayak Banerjee (bengaleraz: অভিজিৎ বিনায়ক বন্দ্যোপাধ্যায়; Mumbai, 1961eko otsailaren 21a) indiako eta AEBetako ekonomialaria da. Banerjeek Ekonomia Zientzietako Suediako Bankuaren Nobel Saria partekatu zuen 2019an Esther Duflo eta Michael Kremerrekin, «pobrezia globala arintzeko azterketa esperimentalengatik». Ford Fundazioan Nazioarteko Ekonomiako irakaslea da Massachusetts Institute of Technology-n. Esther Duflo emaztearekin jaso zuen saria, eta Nobel bat batera irabazi zuen seigarren senar-emazteak izan ziren.[1]
Banerjee Abdul Latif Jameel Poverty Action Laborategiaren sortzaileetako bat da (Esther Duflo eta Sendhil Mullainathanekin batera). Innovations for Poverty Actioneko ikertzaile afiliatua da, eta Financial Systems and Poverty Consortiumeko kidea. Banerjee Bureau for the Research in the Economic Analysis of Development-eko lehendakari izan zen. National Bureau of Economic Research-eko ikertzaile elkartua da, eta Center for Economic Policy Research-eko ikertzaile kidea da. Kiel Institute-ko nazioarteko kidea da, American Academy of Artes and Sciences erakundeko kidea eta Econometric Societyko kidea. Guggenheim eta Alfred P. Sloan taldeetako kidea izan da. Poor Economics-en egilekidea da. Azkenaldian, Plaksha Unibertsitateko (Indiako Zientzia eta Teknologiako etorkizuneko unibertsitatea) zuzendaritza-kontseiluan ere aritzen da.[2] Bere libururik berriena, Esther Duflorekin batera, "Good Economics in Hard Times" (Juggernaut Books), 2019n argitaratu zen.