Adizio-erreakzioak konposatu organikoek izan dezaketen erreakzio-motetako bat, zeinean bi entitate kimiko (molekula) edo gehiago konbinatzen diren eta lortutako entitate kimikoak hasierako erreaktiboen atomo guztiak baititu[1][2].
Adizio-erreakzioak lotura anizkoitzak dituzten konposatuei mugatzen zaizkie hala nola alkenoak (lotura bikoitza), alkinoak (lotura hirukoitza), eraztunak dituzten konposatuak eta karborno-heteroatomo lotura bikoitza duten funtzio-talde batzuk (karboniloak edo iminak).
Adizio-erreakzioen kontrakoak eliminazio-erreakzioak dira. Esaterako, alkeno bat hidratatzea dagokion alkohola lortzeko.
Adizio-erreakzio polarren artean bi mota nagusi daude: adizio elektrozalea eta adizio nukleozalea. Adizio nukleozale eta elektroizaleen arteko diferentzia da, lehenengoan elektroi-pareak onartzen dituen taldeek hartzen dutela parte eta bigarrenean elektroi-pareak ematen dituzten taldeak direla parte hartzaileak. Adizio-erreakzio ez-polarren kasuan adizio erradikalarioak, hots erradikal askeen bidez doazenak, eta zikloadizioak ditugu. Polimerizazioaren kasuan adizio-polimerizazioa izango dugu.