Alberto Lattuada (Vaprio d'Adda, 1914ko azaroaren 13a - Erroma, 2005eko uztailaren 3a) italiar zinema zuzendaria izan zen.
Mario Soldatiren laguntzaile gisa hasi zen zinemagintzan. Neorrealismoan oinarritutako zenbait filmaren ondoren, literatura lanen egokitzapenetan erakutsi du maisutasuna: Bacchelli-ren Il mulino del Po (1949, Po ibaiko Errota), Gogol-en Il cappotto (1952, Longaina), Puxkin-en La tempesta (1958, Ekaitza), Bulgakov-en Cuore di cane (1975, Zakur Bihotza)...