Alfa partikula | |
---|---|
Alfa desintegrazioa | |
Konposaketa | 2 protoi, 2 neutroi |
Estatistika | Bosonikoa |
Ikurra | α, α2+, He2+ |
Masa inbariantea | 4,00150609418 Da |
Momentu magnetikoa | 0 J/T |
Espina | 0 |
Alfa partikulak (α) helio-4 atomoaren guztiz ionizatutako nukleo atomikoak dira, hau da, elektroirik gabeak. Nukleo horiek bi protoik eta bi neutroik osatzen dituzte. Atomo honek elektroirik ez duenez, bere karga elektrikoa positiboa da (+2qe) eta bere masa 4 u-koa.
Erreakzio nuklearretan edo beste nukleido batzuen desintegrazio erradioaktiboan sortu ohi dira. Sarkortasun-ahalmen txikia dute; masa eta karga elektriko handia dutenez ( kg eta C), atmosferan azkar galtzen dute energia zinetikoa.
Alfa partikulek spin nulua dute. Alfa desintegrazio erradioaktibo estandarrean gertatzen direnean, alfa partikulek 5 MeV (mega-elektronvolt) inguruko energia zinetikoa izaten dute, eta argiaren abiaduraren % 4 inguruko abiadura. Partikula hauen erradiazioa oso ionizatzailea da, eta arestian aipatu bezala, sarkortasun-ahalmen txikia du: aire edo larruazal zentimetro gutxi batzuek gelditzen dute. Alfa partikulek, oro har, ezin dute zeharkatu paper-orri batzuen lodiera.
Gainera, alfa erradiazioaren azterketa interesgarria da, erradiazio horrek hainbat aplikazio dituelako. Horien artean daude ke detektagailuak, gailu antiestatikoak edo sorgailu termoelektrikoak; azken horietan alfa desintegrazioa energia-iturri gisa erabil daiteke. Beste aplikazio garrantzitsu bat da α partikulak igortzen dituzten erradionukleidoak erabiltzea tumoreak bonbardatzeko. Alfa partikulek oso irismen txikia dutenez, eremu egokiaren kontra jaurtiz gero, tumoreen hazkundea geldi dezakete, inguruko eremuei ahalik eta kalte txikiena eraginda.