Arrakasta egiteko, erabaki edo gertaera sail baten ondorio ona da.[1]Porrotaren aurkakotzat har daiteke.[2] Arrakastarako irizpidea testuinguruaren araberakoa da, eta behatzaile jakin bati edo sinesmen-sistema bati buruzkoa izan daiteke. Pertsona batek arrakastatzat jo dezake beste batek porrottzat joko lukeena, batez ere zuzeneko lehiaren kasuetan edo batura zero den jokoaren kasuan.
Ikaskuntza-prozesua arrakastaren mende dago erabat.[3][4]Iragarpen bat egitea eta gertaera baten emaitzari arreta jartzea eskatzen du.[5] Diziplina edo industria baten arrakastak itxaropenen normalizazioa dakar.[6]
Arrakasta neurtzea konplexua da. Zailtasuna itxaropenak formulatzetik eta emaitzekin alderatzetik dator, baita lotuta dauden egiaztatzetik ere.
↑Steup; Neta, Ram. (Matthias). Zalta, Edward N. ed. «Epistemology»The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Metaphysics Research Lab, Stanford University).
↑Zedler, Joy B. (2007). «Success: An Unclear, Subjective Descriptor of Restoration Outcomes» Ecological Restoration 25 (3): 162–168. doi:10.3368/er.25.3.162..